dyrehårsallergi

Symptoma på dyrehårsallergi vil vere slik som ved pollenallergi og høysnue, med kløe i nasen og augo, nysing, tett nase og klart snørr frå nasen (allergisk rhinokonjunktivitt). Ein kan også ha tungt for å puste og hesheit, og i tillegg allmennsymptom.

Når ein er allergisk, kjem symptoma vanlegvis få minutt etter at ein har vore i kontakt med allergenet. Allergien blir utløyst etter direkte kontakt med dyret eller kontakt med klede eller andre tekstilar som har vore i kontakt med dyret, eller etter at ein har pusta inn støv eller luft som inneheld allergen frå dyret.

Diagnosen blir stilt på grunnlag av symptom og sjukehistorie, med støtte i allergitestar. Allergitestane er enten prikktest i huda eller blodprøve med måling av allergenspesifikt IgE i blodserum.

Førebygging av allergianfall består i å unngå kontakt med dyret som ein er allergisk mot, eller med noko som kan ha allergen frå dyret på seg, slik som tekstilar og husstøv frå stader der dyret har vore. Avhengig av situasjonen kan det vere nyttig med munnbind og/eller hanskar. Om ein har vore i kontakt med allergenet, er det nyttig å vaske hendene og ansiktet, med særleg god skylling av augo og naseborene.

Det er vanskeleg å bli heilt kvitt dyreallergen i rom der dyret har opphalde seg, men god reingjering av rommet, inkludert skifting av gardiner og andre vaskbare tekstilar hjelper. Teppegolv rår ein frå å bruke. Allergena følgjer med kleda, slik at ein blir utsett for allergen også på offentlege kommunikasjonsmiddel og på lesesalar, skular og i barnehagar. Mengda av dyreallergen i skular og barnehagar blir avgjort av kor mange av barna som har dyr med pels heime. Ein har eksempel på at dyreallergen blir spreidde med dårleg vedlikehaldne eller feilkonstruerte ventilasjonsanlegg i større bygg.

Det er omdiskutert om ein bør unngå kjæledyr med pels i barnefamiliar med tendens til allergi, og ein må vege risikoen mot gleda og den psykososiale verdien av at barna får ha dyr. Somme vil hevde at vel ein å ha dyr, er hund tryggare enn katt og dei andre kjæledyra med omsyn til allergi, og at hund kanskje tilmed kan verke beskyttande mot allergi. Dette kan truleg avhenge mykje av kor sterk den arvelege allergitendensen er. Sameleis tyder studiar på at skal ein skaffe seg dyr, er det betre at dyret kjem inn i familien medan mor er gravid enn at dyret kjem i småbarnsalderen.

Først og fremst må ein unngå allergenet og fjerne dyret når det er mogleg. Medisinane ein kan bruke, er antihistaminar som tablettar eller mikstur, eventuelt også auge- og nasedråpar mot allergi. Desse får ein utan resept i minstepakning på apotek. Antihistaminar verkar best førebyggande, altså at ein tek medisinen før kontakt med dyret ein reagerer mot.

Astmabehandling må bli gitt om det oppstår astmasymptom, og i sjeldne, ekstreme tilfelle må ein gje anafylaksibehandling.

• allergi
• allergen
• histamin
• hyposensibilisering